Wydaje się, że od kilku lat nie było znaczących zmian w dziedzinie terapii uzależnień. Dominowały nurty humanistyczne, konfrontacyjne, dalekie od biologicznego i medycznego spojrzenia na chorobę alkoholową jako schorzenie mózgu. Przypomnimy znaczące fakty:

  1. 10.06.1935 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki powstaje ruch samopomocowy AA, czyli Anonimowych Alkoholików założony przez człowieka ikonę, maklera, Billa W. Członkowie chcę uzyskać trzeźwość własną i pomagać w abstynencji innym.
  2. Na przełomie dekad 40 i 50 dwudziestego wieku powstaje model terapeutyczny Minnesota. Nazwa pochodzi od amerykańskiego szpitala, w którym powstał ten nurt, w Minnesocie na terenie USA. Twórcami idei byli psychiatra i psycholog, z założenia ten model ma łączyć doświadczenia profesjonalnych terapeutów i ruchu AA.
  3. W 1948 roku Duńczycy wprowadzają do terapii alkoholizmu Disulfiram (Esperal, Anticol i podobne preparaty). Ta metoda zwana awersyjną do dziś jest stosowana lecz posiada zażartych przeciwników.
  4. Rok 1993 Francuzi rejestrują Akamprozat jako lek pomagający utrzymać abstynencję, lek jest stosowany do dziś, choć nie zdobył dużej popularności.
  5. W 1996 roku w USA udaje się wykazać skuteczność Naltrexonu w terapii uzależnień i zostaje on zarejestrowany do leczenia alkoholizmu. W roku 2006 Amerykańska Agencja rejestruje Naltrexon w iniekcjach w identycznych wskazaniach.
  6. W Polsce pierwszy preparat Naltrexonu wszedł do sprzedaży w 2012 roku.
  7. I w 2013 roku znowu Duńczycy wracają ze swoją myślą, w lutym firma Lundbeck uzyskała aprobatę dla nowego leku, zawierającego Nalmefen, preparat Selincro można już nabyć na terenie Unii Europejskiej, również w Polsce. Uzyskał on rejestrację jako farmaceutyk, który umożliwia zmniejszenie spożycia alkoholu etylowego przez osoby uzależnione. Zasada działania leku jest zbliżona do mechanizmu Naltrexonu, firma Lundbeck zapewnia jednak, że nowy preparat ma lepsze właściwości farmakokinetyczne i jest lepiej tolerowany przez pacjentów.

Nadając tak przewrotny tytuł dla tego wpisu zwracamy uwagę na nowe spojrzenie na problem uzależnienia. W dotychczasowych modelach terapeutycznych jedynym celem było uzyskanie i utrzymanie 100% abstynencji. Niestety założenia te często wywoływały sprzeciw pacjentów, brak akceptacji już na pierwszych etapach leczenia. Pacjenci którzy łamali założenia trzeźwości byli często relegowani z grup i ośrodków terapeutycznych. Nowe trendy nazywane często terapią skoncentrowaną na redukcji szkód wynikłych z uzależnienia, próbują dojść do pełnej abstynencji etapowo. Za pierwszy etap uznają uzyskanie u pacjenta choćby częściowego krytycyzmu, wglądu, dopiero w następnych krokach chcą pogłębiać proces. Więc Selincro, które ma ograniczać picie alkoholu u osób uzależnionych, przez co powinno redukować powikłania zdrowotne, społeczne, ekonomiczne, emocjonalne wpisuje się w taki model trafnie.